Welkom
Je moers taal
Wat leuk om jou hier tegen te komen.
Je bent van harte welkom.
De lentemaand is van start gegaan. De zon komt wat vaker achter de wolken vandaan; of moet ik zeggen, de wolken schuiven vaker een stukje op, om het zonlicht door te laten?
Hoe dan ook, ik ruik de lente al een beetje in de lucht. Haar warmte hebben we in ieder geval hard nodig, want behalve de nog wat gure noordoostenwind, kan ik ook spreken van een kille wind wereldwijd. Ik ben een naoorlogs kind en zolang ik besta heb ik nooit eerder zo’n zorgelijke tijd meegemaakt. Eén gegeven staat voor mij als een paal boven water:
Zoals het nu gaat in politiek en samenleving zal het niet blijven.
Geen idee hoe lang deze negatieve spiraal van uitsluiten en machtspelletjes zal duren, maar ik hoop zelf wel mee te maken dat het tij keert. Niet eens zozeer voor mezelf, maar vooral voor onze kinderen, kleinkinderen en verdere nazaten.
Ooit zullen zij terugblikken naar deze geschiedenis met dezelfde woorden als tachtig jaar geleden: Dit nooit meer!
Zij die nu de macht hebben, kennen de geschiedenis niet. Ja, ze weten wat er is gebeurd, maar dat is niet hetzelfde als kennen in de betekenis van doorgronden. Echt weten hoe, wat en waarom. 🫢 (zucht).
Tot zover maar weer.
De nieuwe krabbel staat in het teken van het Boekenweek-thema: Je moers taal.
Ik hoop dat de lentezon en het lezen van deze column jou verwarmt en opfleurt.
Tot de volgende keer,
lammy
